portier & stout

De bierstijlen Porter en Stout zijn bieren van hoge gisting en behoren daarom tot de ale-familie. Beide stijlen gebruiken roestige mouten en vaak gerookte mouten, zoals bij gerookte bieren .

De Porter-bierstijl is ontwikkeld in de 18e eeuw en vindt zijn oorsprong in Engeland. Terwijl in deze tijd de Industriële Revolutie plaatsvond, hadden bevolkingsgroepen met fysiek veeleisende banen een snelle toevoer van energie nodig: de Porter was geboren. Porter betekent ‘lastendrager’, wat de wortels van het bier duidelijk maakt in de naam. De kleur van een porter varieert van donkerbruin tot zwart en maakt indruk met karamel, zoete smaken. Het heeft een alcoholgehalte van ca. 4,5-6,3% en een lage recentheid (laag kooldioxidegehalte, weinig bruisen).

De Stout-bierstijl is in de 19e eeuw voortgekomen uit de Porter-bierstijl. De twee stijlen zijn zeer nauw verwant. De kleur van een stout kan worden geclassificeerd van zwart tot diepzwart en heeft een alcoholgehalte van 7-12%. Net als de porter heeft dit sterke bier karamelachtige, zoete aroma's. Van de originele stout zijn nog meer subcategorieën gevormd, zoals Irish Stout, American Stout, Imperial Stout (Lehe-Ravnodenstvie) , Milk Stout, Dry Stout, Chocolate Stout (Samuel Smith - Chocolate Stout) , Coffee Stout (Liechtensteiner Brauhaus - Club Beer 01 Coffee Stout) , Oatmeal Stout (Brehon Brewhouse - Ulster Black Oatmeal Stout) , etc. Gestoofd braadstuk past perfect bij een zwart stout bier.

Stouts en porters zijn tegenwoordig moeilijk van elkaar te onderscheiden. Beiden behoren tot de klasse van de sterke bieren. Het grootste verschil is dit: de mout in de Porter-bierstijl is gemout graan (het graan wordt ontkiemd en vervolgens afgebroken en gedroogd), terwijl stouts worden gebrouwen met ongemoute granen (het graan wordt gemalen en gebruikt zonder te ontkiemen). In beide speelt de hop een ondergeschikte rol, waarbij de mout met zijn zoete karameltonen op de voorgrond staat.